Wpadanie włosów, łysienie

Wypadanie włosów jest bardzo poważnym problemem. Włosy są wizytówką twarzy, atrybutem urody i atrakcyjności. Intensywne wypadanie włosów może doprowadzić do łysienia. Utrata włosów staje się często problemem fizycznym i psychicznym, ponieważ może skutkować depresją i obniżoną samooceną. Problem dotyka zarówno mężczyzn jak i kobiety.

Łysienie plackowate

Pojawia się nagle, w różnym wieku pod postacią ograniczonych ognisk łysienia na skórze głowy. Liczba okrągłych ognisk wzrasta, mogą one łączyć się w większy obszar. Przyczyny łysienia plackowatego to : ogniska zakaźne w organizmie, zaburzenia gruczołów wewnątrzwydzielniczych, autoagresja, zaburzenia psychosomatyczne i neuropatia. Czasami nie da się ustalić przyczyny, na szczęście łysienie plackowate charakteryzuje się skłonnością do samoistnego odrostu włosów. Bywają także, niestety przypadki łysienia plackowatego uogólnionego wraz z utratą brwi i rzęs, które są nieodwracalne.

To nabyte łysienie o charakterze odwracalnym, towarzyszy takim schorzeniom, jak : niedoczynność przysadki, niedoczynność i nadczynność tarczycy, niedoczynność przytarczyc, cukrzyca, niedokrwistość. Często pojawia się łącznie z chorobami zakaźnymi. Wypadanie włosów u kobiet, może pojawić się 11-16 tygodni po porodzie.

Może być spowodowane niektórymi lekami, chemioterapią, radioterapią, retinoidami, hiperwitaminozą A i PP. Włosom szkodzą również zabiegi z substancjami chemicznymi używanymi do trwałej ondulacji, rozjaśniania i farbowania włosów, które zawierają w swym składzie bithionol, parazwiązki, amoniak, perhydrol czy tioglikolan amonowy.

Łysienie telogenowe

Łysienie telogenowe pojawia się także w przebiegu niedożywienia, w niedoborach witaminowych, w okresie menopauzy. Ten typ łysienia, charakteryzuje się równomiernym przerzedzeniem włosów lub nawet całkowitą ich utratą, ale po ustąpieniu czynnika wywołującego włosy odrastają, typowym przykładem tego rodzaju utraty włosów jest łysienie po chemioterapii w chorobie nowotworowej.

Łysienie androgenowe

Jest inaczej zwane łysieniem typu męskiego, choć występuje u obu płci. Jest chorobą w większości przypadków uwarunkowaną genetyczną nadwrażliwością receptorów mieszka włosowego na androgeny. Kluczową rolę odgrywa tutaj DHT czyli dihydrotestosteron, który prowadzi do zaniku mieszka włosowego, wskutek czego włosy nadmiernie wypadają, gdyż skraca się ich cykl życiowy, a nowe odrastają z opóźnieniem, są cieńsze i coraz krótsze.

Androgeny są także powodem łojotoku, trądziku i hirsutyzmu, czyli porostu włosów u kobiet w miejscach, w których owłosienie jest charakterystyczne dla mężczyzn. Łojotok sprawia, że wypadanie włosów jest bardziej intensywne, a trądzik dosyć dotkliwy. Łysienie androgenowe u panów rozpoczyna się u nasady czoła i powoduje stopniowo pogłębiające się zakola, następnie pojawia się przerzedzenie włosów na szczycie głowy tzw. tonsura. W najlepszym stanie pozostają włosy na potylicy. Stopień zawansowania choroby ocenia się według specjalnych skal : Hamiltona i Norwood, które pozwalają wyodrębnić  7 etapów choroby.

Łysienie androgenoweu kobiet przebiega nieco inaczej. Rzadko obserwuje się tutaj pogłębiające się zakola. Przerzedzenie występuje głównie na szczycie głowy z charakterystycznym „objawem choinki”.

Przyczyny hormonalne to:

• choroby endokrynologiczne np. zespół Cushinga ( nadczynność kory nadnerczy)
• wielotorbielowatość jajników
• nadczynność tarczycy
• guzy jajnika i nadnerczy
• hiperprolaktynemia, a także trzeba pamiętać o niedokrwistości, zaburzeniach odżywiania i in.

Łysienie bliznowaciejące

To typ trwałej i nieodwracalnej utraty włosów. Jest wywołane przez wiele chorób dermatologicznych skóry głowy, chorób uogólnionych. Przyczyną mogą być czynniki fizyczne typu promieniowanie jonizujące, uraz termiczny, chemiczny, czy mechaniczny. Istotą jest bliznowacenie mieszków włosowych. Podstawą rozpoznania to badanie histopatologiczne. Leczenie jest bardzo trudne i opiera się na silnej sterydoterapii miejscowej lub ogólnej.

Leczenie łysienia

To trudny temat, gdyż nie ma jakiejś szczególnie skutecznej metody, medycyna jest bezsilna wobec tej choroby. Ważne jest łączenie środków farmakologicznych z zabiegami o działaniu pobudzającym, zwiększającym ukrwienie skóry i odżywiającym mieszki włosowe. Takie zabiegi hamują postęp łysienia, a w rezultacie stan włosów ma szansę poprawić się.

Proponowane zabiegi to:

• mezoterapia specjalnymi koktajlami, zaleca się 5 -10 zabiegów 1 raz na m-ąc przez okres 3 m-cy.
• osocze bogatopłytkowe PRP
• CGF – skoncentrowane czynniki wzrostu
• Regenera Activa – komórki macierzyste z mieszków włosowych
• komórki macierzyste z tkanki tłuszczowej to najnowsza propozycja

Zabiegi osoczowe stosujemy co 6-8 tygodni, zaleca się 3 zabiegi. Pierwsze efekty leczenia wypadania włosów, są zauważalne nie wcześniej niż po 8-12 tygodniach.